Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΛΛΙΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ...



…θυμάμαι ακόμα ήμουνα παιδάκι…ο Άγιαξ δεν πέρναγε από ‘δω γιατί ο Αναστό δεν το επέτρεπε…γιατί η Ρεάλ με παικταράδες σκουντούφλαγε πάνω σε Πάντους και Καραταϊδηδες…τι να θυμηθώ…έπαιζες με Μπουλούτ και Λεονάρντους και Ντομήδες…κι όμως, κανείς δεν πέρναγε…κάποτε είχες αρχίδια…όχι δεν είναι βρισιά!

Κάποτε πηγαίναμε στο «άψυχο» κι απόμακρο ΟΑΚΑ και του δίναμε πνοή…γιατί ξέραμε ότι η Ρεάλ το πολύ-πολύ να μας πάρει το “X” κι η πρωταθλήτρια Γαλλίας, όπως κι αν λεγόταν, θα ‘φευγε με ήττα καθαρή και θα ‘ταν κι ευχαριστημένη…

…κάποτε είχαμε ΑΡΧΙΔΙΑ…κι ας μην είχαμε ομάδα…

…σήμερα, μια ομάδα-συνοθύλευμα ευνούχων, έχασε από κάποια Μαρσέιγ…σήμερα είδα κάτι που Ολυμπιακός δεν ήταν γιατί εγώ αλλιώς τον ονειρεύομαι τον Θρύλο μου…γιατί αλλιώς μ’ έχει μάθει…σήμερα, δυστυχώς, εκτός από ομάδα είδα και μια κερκίδα ευνούχων…που με τρόμαξε πιο πολύ κι απ’ τον Αμπντούν…

Στο σήμερα…σήμερα μάλλον μεγάλωσα απότομα…δεν είμαι πια παιδάκι. Τα νιάτα μου φύγανε και μαζί τους έφυγε κι ο παλμός…έφυγε η έδρα…μου κοπήκανε τ’ αρχίδια…

ΑΛΛΙΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!

Κύριε Πρόεδρε της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ να χαίρεστε τις επιλογές και τον προγραμματισμό σας…εγώ δεν είμαι ΠΑΕ…είμαι σκέτο ΘΡΥΛΟΣ!

…κι ας μη μιλάν τα’ αρχίδια μου…σήμερα μιλάει η καρδιά μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου